Gevaarlijk lekker!

Door:  Jeroen Verdonk

Zoals velen van jullie weten hebben Claudia en ik, vaak samen met een aantal van jullie, vele producenten mogen bezoeken. In onze zoektocht naar Juichwijnen is er altijd weer iets nieuws en spannends te ontdekken. Het moeilijkste, maar meest uitdagende is om de mooiste wijnen in een wat lagere prijsklasse te ontdekken. Tot nu toe is dat aardig gelukt, dachten we ;-)

Gedurende de laatste zoektocht kwam deze wijn spontaan op ons pad.  Als je onderstaand verhaal leest over het ontstaan van deze wijn, dan snap je dat toeval niet bestaat…

"Juni 1993. Twee broers uit Barcelona biechten hun vader hun droom op om in de zomervakantie naar Santiago de Compostella te reizen en ze vragen hem om hen zijn geliefde oude rode Seat 128 te lenen, zodat ze erheen kunnen rijden. Zij zijn jong, avontuurlijk en niet ouder dan vijfentwintig jaar. Hun vader, een oudere, voorzichtige man die van wijn houdt, leent hen in augustus voor twee weken zijn auto, op één voorwaarde: ze moeten terugkomen met de beste rode wijn van het Iberisch schiereiland. 

De broers, die zijn opgevoed om de wijnbouwtraditie van de familie te volgen, vertrekken op reis zonder in wonderen te geloven, maar in de overtuiging dat de kostbaarste schatten nog altijd onontdekt zijn gebleven. In de buurt van Santiago, op een lokale weg in de streek Rías Baixas, verplicht een lekke band hen te stoppen en om hulp te zoeken. Ze komen bij een oude boerderij omringd door wijngaarden. De man biedt hen onderdak en twee glazen wijn aan, die hij naar eigen zeggen zelf oogst en op eigen wijze produceert. Daar, in die kleine wijnmakerij, ontdekken ze een juweel waarnaar ze op zoek waren en wordt hun bijzondere pelgrimstocht zinvol: Erasmus had helemaal gelijk toen hij zei: "Wijn spreekt de waarheid". Echter, ze hadden hun vader beloofd om met rode wijn terug te komen…

Op de terugweg, tijdens een stop bij een benzinestation in de provincie Tarragona, zien Luis en Carlos een bord aan de etalage hangen waarop de verkoop wordt aangekondigd van enkele wijngaarden van de DO Montsant in de buurt. Zij vragen het aan de winkelbediende en deze vertelt hen dat het onder meer gaat om enkele percelen garnacha (garnatxa in het Catalaans) op een hoogte van 200 meter, tussen El Guiamets en El Masroig. Ze besluiten om naar het dorp te gaan om meer te weten te komen over de percelen die te koop zijn. Ze doen navraag bij de tabakswinkel, bij de bar op het plein, bij de slager en natuurlijk bij de Wijncoöperatie. De vriendelijke mensen ter plaatse geven hun betere informatie dan internet en uiteindelijk slagen ze erin de verkoper te lokaliseren. Twee jaar later, na een rijpingsperiode van 6 maanden, ziet El Veïnat het levenslicht; een rode wijn die niet zou hebben bestaan zonder de hulp van al die anonieme buren.”

EL VEÏNAT betekent in Catalunya zoiets als parochie, de kleine buurt die gewoonlijk rond een kerk ligt en waar alle inwoners elkaar ontmoeten en elkaar helpen. Het etiket is een soort figuurlijk beeld van El Veïnat’.

De wijn is gemaakt van 100% garnatxa negra van verschillende plots in El Masroig. De wijngaarden zijn tussen 1989 en 1997 aangeplant op 200 meter hoogte. Hier is de bodem kalkrijk met rode stroken klei. De handmatige oogst is medio september, waarna de vinificatie plaats vindt in RVS tanks op een temperatuur van rond de 23 graden. De wijn rijpt vervolgens 6 maanden op 500 liter vaten van Frans eiken. Om de smaak volledig tot z’n recht te laten komen wordt de wijn niet gefilterd. Een tikkie natuurlijk sediment kan in de wijn voorkomen. 

Impressie
De wijn heeft een mooie kersenrode kleur en een heerlijke geur van rood fruit en fijne kruiden. In de mond heeft de wijn een goede complexiteit, zonder meteen ‘zwaar’ te worden. Mooie zuren, delicaat en sappig. De zachte tannine maakt het geheel compleet en in balans.

Enfin, missie geslaagd!